1. Á hendur fel þú honum, sem himna stýrir borg,
það allt er áttu' í vonum, og allt er veldur sorg.
Hann bylgjur getur bundið og bugað storma her,
hann fótstig getur fundið, sem fær sé handa þér.

2. Ef vel þú vilt þér líði, þín von á Guð sé fest.
Hann styrkir þig í stríði og stjórnar öllu best.
Að sýta sárt og kvíða, á sjálfan þig er hrís.
Nei, þú skalt biðja' og bíða, þá blessun Guðs er vís.

3. Ó þú minn faðir, þekkir og það í miskunn sér,
sem hagsæld minni hnekkir, og hvað mér gagnlegt er,
og ráð þitt hæsta hlýtur að hafa framgang sinn,
því allt þér einum lýtur og eflir vilja þinn.

4. Þig vantar hvergi vegi, þig vantar aldrei mátt,
þín bjargráð bregðast eigi til bóta' á einhvern hátt.
Þitt starf ei nemur staðar, þín stöðvar enginn spor,
af himni' er þú þér hraðar með hjálp og líkn til vor.

5. Mín sál, því örugg sértu, og set á Guð þitt traust.
Hann man þig, vís þess vertu, og verndar efalaust.
Hann mun þig miskunn krýna, þú mæðist litla hríð.
Þér innan skamms mun skína úr skýjum sólin blíð.

Paul  Gerhard – Björn Halldórsson